یار313

آیت الله !! سید صــادق حسینی شیرازی .

این روزها که عده ای گرفتار حربه های برخی مقدس مئابان میشوند با خودم میگویم چرا و چطور ممکن است …اما باید برگردیم به زمان حمله اعراب به ایران و ورود اسلام .که حب امیر المومنین در دل ایرانیان جا گرفت منبر های روضه و فقه و اصول و احکام پی ریزی شد و اینها دست به دست هم در ذات ها کم کم شکل گرفت و حتی سیاست رنگ اسلام گرفت و خواجه نصیر های زیادی در دربار شاهان خدمت خالصانه کردند .بودند شاهانی که برای علمای دربار احترامات بسیاری قائل بودند .. و مصداق بارز تاثیر روحانیت در سیاست تحریم تنباکو توسط میزای شیرازی بود . ان وقت ها استعمار پیر هدف تیرهایش را عوض کرد و ما غافلانه و یا منفعلانه مشغول تحصیل و تهذیب بودیم و عده ای مشغول زندگی عادی خود . به قول امام صادق ع باطل همیشه بر باطل بودن خودش انقدر اصرار دارد که ما بر حق بودن خودمان نداریم !! چرا ؟

چرایش معلوم است منفعت استعمار با عدالت طلبی اسلامی نمیسازد .تقوا گرایی اسلام با هوس رانی تقابل دارد .و نباید ارزشها بنیان شود چون انگشت شمارهای مرفه زورگو ضرر میکنند چه در داخل چه خارج .اکنون هم بسیاری از این هجمه ها به فرهنگ از طرف داخل بخاطر حفظ منافع خودی هاست . اما با همه هجمه استعمار و تخریب روحانیت و تربیت طلبه های دشمن در لباس اسلام هنوز هم که هنوز است مردم به این لباس و شخص ملبس به این لباس ، اعتماد دارند …

شما دیدید جدای از تفاوت سلیقه در انتخاب ، یکی از علل بالا بودن رای اقای روحانی روحانی بودن ایشان بود . اعتماد به روحانیت . پای صندوق های رای خیلی افراد مسن که سواد نوشتن نداشتند، وقتی سوال میشد به چه کسی رای میدهید که بنویسیم ، میگفتند به صندوق دار ، بنویس همان که اخوند است روحانی است…. و این قصه ادامه خواهد داشت . مردم به روحانیت نگاه پاکی دارند .

این نگاه پاک و بی الایش خوب است ولی این بی بصیرتی ها باعث شده استعمار از این اعتقاد بر ضد ما هجمه کند . همه این عمامه ها پاک و سفید نیست ! اکنون هستند کسانی که دارند طلبه تربیت میکنند تا بعدها وارد خبرگان کنند طلابی با تفکر لیبرال با تفکر غربی با تفکر ارباب و رعیتی با تفکر دست کدخدا را باید بوسید . همچنانکه اساتیدشان در برخی جایگاه ها هستند . بنده فیلم مارمولک را حاضر به دیدن هم نشدم چرا که باطل، نقدش لازم است نه دیدنش .اما واقعیتی بود از روحانیت غیر روحانی .این فیلم هم بیان انهایی بود که دزدند در لباس روحانیت نه روحانی دزد ! ادامه خواهد داشت …

هر وقت دانش آموزان سر کلاس حاضر باشند

معلم خواهد آمد………………..

نمیدانم چند دقیقه از این نیامدنها تقصیر مــــــــــــــــــــــــن است ؟

این روزها که امواج اعتدال احاطه مان کرده و از بس لبخند زدند دیپلمات ها و عکس یادگاری با غربی ها و فتنه گران 88 انداختند ما ترکیدیم از تعادل . اما وسط اینهمه اعتدال یک علامت سوالی هست بی جواب . انهم نرخ تاکسی های شهری !!!!!!!!!!!!!

بلاخره توی این مملکت با این دولت عزیز اعتدال و سازندگی و تمدن و تعادل و لبخند و اینهمه ارزانی که بعد از مذاکرات شده است ، یکی بگوید نرخ تاکسی حضرت عباسی چن چنده ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

در سال 93 از وقتی رفتم سرکار تا امروز ، من که نفهمیدم بلاخره نرخ رفته بالا ؟ همونه ؟ شهردار کیه ؟ شما فهمیدید با ما تماس بگیرید …

رئیس جمهور و تیمش که چون مشغول مذاکره و لبخند و تعویض مدیرانند فرصت ایجاد عدالت در مسائل مردم را ندارند . کارمندان برخی ادارات از جمله اداراتی که مسئول تاکسیرانی هستند ، چون مشغول زدن ریش هایشانند ،  فرصت رسیدگی به مسئله نرخ تاکسی ها را ندارند . رانندگان محترم هم که تقوایشان را سوار نکرده اند .میماند ملت فلک زده ! که به قول همکارم وقتی میگوئیم مگر قیمتها عوض شده اضافه پولمان را با اکره پس می دهند انهم نه از ترس خدا از ترس شکایت !

خلاصه  ما هر روز یک رقمی قیمت تاکسی میدهیم ! هر چه نگاه میکنم میبینم مسیرم تغییر نکرده . احتمالن اسفالتها کش امده یا ملت از ذوق مرحله دوم هدفمندی به استقبال ماه مبارک اجرای فاز دوم رفته اند …

حالا مدیران ما سرشان شلوغ است وقت رسیدگی به امورات مملکت را ندارند !! خود مردم هم به یکدیگر رحم ندارند . اگر در جامعه اسلامی فرهنگ تقوا رشد نکند نه قانون نه چراغ  قرمز و بنفش و ابی نه جریمه نه لبخند نه شعار نه هیچ چیزی ادمها را ادم نمیکند ، از رئیس گرفته تا مرئوس .

در بالای صفحه بازی پو، شش گزینه تعبیه شده است. از سمت چپ که شروع کنیم اولین گزینه، میزان دارایی و سکه های کاربر پو را نشان می دهد. دومین گزینه غذا، سومین سلامت، چهارمین تفریح، پنجمین میزان انرژی او و ششمین گزینه هم بازی ها را کاربر می بایست با مدیریت نیازهای پو، همانند یک فرزند به نیازهای او رسیدگی و تلاش کند تا پو گرسنه و تشنه و افسرده و آلوده نماند. چنانچه کاربر به این موارد بی توجه باشد امتیاز از دست می دهد و نمی تواند از رقبای خود که همزمان مشغول بازی هستند، جلو بیفتد.
نمی توان منکر شد که وقتی فرد به پو غذا می دهد و او با صدای دلپذیر و شیرینش هنگام خوردن غذا از خود واکنش نشان می دهد، لذت می برد. وقتی کاربر این بازی، با صابون او را تمیز می کند و او لبخندی روی لب می آورد، به فرد حس خوبی دست می دهد. تمام مراقبت ها و تلاش هایی که برای پو می شود تداعی کننده احساس مادری است که به فرزند خود می پردازد.
اما با نگاهی عمیق تر درمی یابیم که پو تنها یک بازی برای سرگرمی و ارضای احساس های سرکوب کننده مادری نیست؛ برای مثال هنگام خرید غذا برای پو، این بازی امکان انتخاب از پنج نوع غذا را به فرد می دهد که چنین سبد غذایی به سبک آمریکایی بوده و برای ذائقه او طراحی شده است. نتیجه این درگیری با بخش غذای پو به طور ناخواسته پذیرش الگوی غذای غربی است که بسیاری از مواد زیان آور برای سلامتی را وارد زندگی فرد می کند و مصرف گرایی را عادی و لازم جلوه می دهد.

صفحات: 1· 2