«پو»؛ بازی و سرگرمی یا تجربه یک سبک زندگی متفاوت؟!(بخش دوم)
در بالای صفحه بازی پو، شش گزینه تعبیه شده است. از سمت چپ که شروع کنیم اولین گزینه، میزان دارایی و سکه های کاربر پو را نشان می دهد. دومین گزینه غذا، سومین سلامت، چهارمین تفریح، پنجمین میزان انرژی او و ششمین گزینه هم بازی ها را کاربر می بایست با مدیریت نیازهای پو، همانند یک فرزند به نیازهای او رسیدگی و تلاش کند تا پو گرسنه و تشنه و افسرده و آلوده نماند. چنانچه کاربر به این موارد بی توجه باشد امتیاز از دست می دهد و نمی تواند از رقبای خود که همزمان مشغول بازی هستند، جلو بیفتد.
نمی توان منکر شد که وقتی فرد به پو غذا می دهد و او با صدای دلپذیر و شیرینش هنگام خوردن غذا از خود واکنش نشان می دهد، لذت می برد. وقتی کاربر این بازی، با صابون او را تمیز می کند و او لبخندی روی لب می آورد، به فرد حس خوبی دست می دهد. تمام مراقبت ها و تلاش هایی که برای پو می شود تداعی کننده احساس مادری است که به فرزند خود می پردازد.
اما با نگاهی عمیق تر درمی یابیم که پو تنها یک بازی برای سرگرمی و ارضای احساس های سرکوب کننده مادری نیست؛ برای مثال هنگام خرید غذا برای پو، این بازی امکان انتخاب از پنج نوع غذا را به فرد می دهد که چنین سبد غذایی به سبک آمریکایی بوده و برای ذائقه او طراحی شده است. نتیجه این درگیری با بخش غذای پو به طور ناخواسته پذیرش الگوی غذای غربی است که بسیاری از مواد زیان آور برای سلامتی را وارد زندگی فرد می کند و مصرف گرایی را عادی و لازم جلوه می دهد.
صفحات: 1· 2
